مقدمه نیاز انسان به غذا یکی از احتیاجات ذاتی یا فیزیولوژیک است که مهم‌ترین عامل بقای زندگی و طول عمر می‌باشد. احتیاج به غذا دائمی است و ارگانیسم را مجبور می‌کند تا برای بدست آوردن غذا و رفع گرسنگی کوشش کند. تغذیه صحیح رشد را میسر می‌سازد، به تندرستی و طول عمر می‌انجامد و با تأثیر بر روی مغز و روان سبب رشد فکری می‌گردد. از سوی دیگر: بیماریهای ناشی از فزونی دریافت غذا هر روز بیشتر در جوامع شایع می شوند: چاقی، دیابت، بیماریهای قلب و عروق، سکت ...